جسارت نسل جدید بیشتر است
تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۶۲۷۰۵
همایون اسعدیان گفت : جسارت نسل جدید در ریسک کردن و خلاقیت در سینما از نسل ما بیشتر است.
به گزارش خبرنگار ایسنا ،کارگاه «کارگردانی، از فیلمنامه تا پرده نقره‌ای» بعدازظهر دوشنبه ۸ خرداد با حضور همایون اسعدیان نویسنده و کارگردان در سالن فردوس موزه سینما برگزار شد.
همایون اسعدیان با بیان اینکه ایده برخی از فیلمنامه‌ها از داستان واقعی شکل می‌گیرد، گفت: همیشه پیش از شروع کار از خودم دغدغه ساخت آن‌را می پرسم، زیرا معتقدم باید بدانید کدام قسمت داستان شما را قلقلک می‌دهد که دوست دارید آن را تبدیل به تصویر کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: یادم می‌آید روزی به جلال مقدم گفتم «فرار از تله» را چگونه ساختی؟ و او گفت زمانی به مزارع نیشکر می‌رفتم و ماهی یک بار از مراحل برداشت نیشکر و آتش زدن آن فیلم می‌گرفتم؛ در آن زمان می دیدم که پرنده‌ها بالای مزرعه پرواز می‌کنند و همچنین پرنده‌های شکاری بلدرچین‌هایی که لابلای مزارع آشیانه ساخته بودند را شکار می‌کنند، دائم با خود فکر کردم این می‌تواند نهایت رذالت باشد و تصمیم گرفتم فیلمی بسازم که در نهایت شد؛ «فرار از تله».
کارگردان فیلم سینمایی «بوسیدن روی ماه» ادامه داد: من معتقدم موضوع فیلمنامه می‌تواند آزار دهنده، جذاب یا انسانی باشد تا به دغدغه ذهنی برای ایده فیلمنامه تبدیل شود. گاهی هم انتخاب‌های افراد در شرایط بحرانی می‌تواند تبدیل به یک قصه برای فیلمنامه شود.
وی با اشاره به اهمیت لوکیشن در کارگردانی گفت: وقتی می‌خواهیم ایده را بنویسیم باید اتفاقاتی که مکان یا به اصطلاح لوکیشن اتفاق می‌افتد را خوب در نظر گرفت. در سینمای ما اغلب لوکیشن‌ها تکراری است و فیلمسازان متاسفانه دم‌دستی‌ترین و ساده‌ترین لوکیشن‌ها را انتخاب می کنند. مثلا برای آشنایی و بیان حس عاشقانه از لوکیشن پارک یا کافی‌شاپ استفاده می‌شود. درحالیکه باید توجه داشته باشیم که از لوکیشن می‌توان در راستای انتقال حس استفاده کرد، مثلا می‌توان از امکانات لوکیشن مترو با صدا و حرکت قطار یا سکوت جاده خالی حس استرس را منتقل کنیم.
اسعدیان ادامه داد: لوکیشن می‌تواند در تضاد با حسی که می خواهیم منتقل کنیم باشد. مانند شهربازی که فضای شادی است و در آن موزیک پخش می‌شود، شخصیت فیلم می‌تواند غمگین باشد. این موضوع هیچ قائده‌ای ندارد و ایجاد آن در لوکیشن‌هایی که در تضاد با حس فیلمنامه است، مربوط به خلاقیت فیلمساز است.
وی افزود: مشاغل نیز از موارد دیگری است که می‌توان از آن در راستای انتقال حس فیلمنامه استفاده کرد که متاسفانه در فیلمهای ما تکراری و دم‌دستی هستند. اکثر مشاغل مانند: پزشک، کارمند، مهندس، معلم و... است که اتفاقا می تواند به شخصیت داستان ویژگی‌هایی دهد که ما به آن حتی فکر هم نمی‌کنیم درحالیکه هر شغل با خود یک سری ویژگی‌های خاص خواهد داشت.
کارگردان فیلم سینمایی «طلا و مس» درباره مونتاژ فیلم نیز گفت: به نظرم برای مونتاژ فیلم باید یک ماه از کار فاصله گرفت تا بتوانید فیلم خوبی ارائه دهید، نباید به بهانه رساندن به جشنواره ها و... در این مورد که بسیار هم مهم است، عجله کرد زیرا باید از حس خود فاصله بگیریم و بعد دوباره به فیلم برگردیم. حتی بهتر است مونتاژ و تدوین فیلم توسط کسی غیر از کارگردان انجام شود زیرا فرد دیگر بهتر می‌تواند درباره حذف سکانس‌ها و کوتاه‌تر شدن فیلم تصمیم بگیرد.
وی ادامه داد: مثلا دو نسخه از فیلم «سینماپارادیزو» آمریکایی و ایتالیایی وجود دارد که نسخه آمریکایی آن کوتاه تر شده است؛ به طوری که کارگردان فیلم نسخه کوتاه تر شده را بیشتر تایید می‌کند.
اسعدیان درباره استفاده از لنز و دوربین در کارگردانی نیز گفت: دوربین ابزاری در دست ما است و اگر قابلیت‌های آن را نشناسیم نمی‌توانیم فیلمساز خوبی باشیم. کادر دوربین و در واقع کارگردان تعیین می‌کند که مخاطب چه چیزی را ببیند. استفاده از نوع لنز با توجه به موضوع فیلم نیز بسیار مهم است؛ کارگردان باید بداند برای فیلم کمدی، کودک و... از چه نوع لنز و کادری استفاده کند.
وی ادامه داد: لنز تِله، عمق میدان کمتری دارد به همین دلیل نقاط مبهم ایجاد می‌کند و حس ترس را بیشتر منتقل می‌کند چون از چیزی که نمی بینیم نگران می‌شویم و این درحالیست که در فیلم کودک باید همه چیز واضح باشد. در فضای شاد بدون استرس باید از لنز نرمال و واید استفاده کنیم چرا که قرار است فضای امنی ایجاد کنیم. لنز تله برای تراژدی و لنز واید برای کمدی کاربرد دارد. دوربین وسیله مکانیکی بی روحی است که ضبط می کند بنابراین باید توجه داشته باشیم که حرکت دوربین و کات نکردن هر کدام معنا و مفهومی دارد. «کات» کشف ناگهانی است و کات نکردن نشانه فهم تدریجی در فیلم است که نمونه آن‌را با شناخت لنز و دوربین توسط کارگردان را در صحنه سرگیجه هیچکاک می بینیم.
وی با اشاره به خلاقیت در کارگردانی گفت: گاهی کارگردان با برهم زدن برخی اصول، خلاقیت ایجاد می‌کند. در سینما باید خط فرضی رعایت شود ولی در فیلم «از نفس افتاده» ژان لوک گدار این اصل زیر پا گذاشته می‌شود و کار خلاقانه‌ای ایجاد می‌شود و این کار نیاز به درک دقیق از قائده و خلاقیت دارد.
کارگردان فیلم سینمایی «نیش» درباره میزانسن نیز گفت: میزانسن از مهم‌ترین بخش‌های کارگردانی است زیرا در این بخش می‌توانید ایده‌های افراد را بگیرید و به نفع خود مصادره کنید. کارگردان خلاق و باهوش کسی است که از عوامل صحنه نیز ایده بگیرد .کارگردانی درواقع تخصصی است که در ذهن شما اتفاق می‌افتد و اگر هزار پلان می‌گیرید، شما تنها کسی هستید که متوجه می‌شوید سر صحنه چه اتفاقی می‌افتد؛ این یک تخصص پنهان است.
وی با بیان اینکه در میزانسن مهم است فضای واقعی ایجاد کنیم، بیان کرد: فضای واقعی برای مخاطب جذاب تر است مثلا وقتی کیانوش عیاری و اصغر فرهادی در فیلم صحنه‌های واقعی ایجاد می‌کنند به چشم می‌آید. باید توجه داشته باشیم میزانسن‌های رئال خود را درست درآوریم و از کلیشه پرهیز کنیم.
اسعدیان همچنین درباره نورپردازی نیز گفت: در فیلم نورپردازی نباید به رخ کشیده شود و در عین حال باید تصاویر جذاب با استفاده از نور خلق شود. زیبایی مهم است ولی منطق نیز باید در کار رعایت شود و فیلمبرداری نباید سوار صحنه باشد، بلکه باید در خدمت کارگردانی باشد.
وی با بیان اینکه جسارت نسل جدید در ریسک کردن و خلاقیت در سینما از نسل ما بیشتر است، یادآور شد: سینما هم مانند همه پدیده‌ها رو به تحول است، حتی سوژه ها نیز عوض می‌شوند. امروز با شیوه های خلاقانه فیلمنامه نویسی و کارگردانی مواجهی هستیم و اگر با نسل جوان همراه نشویم بازنده‌ایم. تفاوتی که حرفه ما با سایر حرفه‌ها دارد این است که اگر اشتباهی مرتکب شویم اشتباه ما را روی پرده نشان می‌دهند.
اسعدیان در پایان بیان داشت: ۳۰ درصد کارگردانی هنر و۷۰ درصد مدیریت و کنترل است و یک کارگردان باید بتواند به راحتی یک گروه ۵۰-۶۰ نفره را هدایت و مدیریت کنید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: همایون اسعدیان ایتالیا دفاع مقدس حسن فتحي فرج علیپور برگزیده ها ونیز آیت الله رمضانی فیلم فرزند صبح ایتالیا دفاع مقدس حسن فتحي فرج علیپور کارگردان فیلم نیز گفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۶۲۷۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بدترین فیلمهای ترسناک تاریخ سینما!
این آثار، ممکن است به دلایل مختلفی از جمله داستان ضعیف، بازیگری ناکارآمد، جلوه‌های ویژه ناکافی یا کیفیت تولید پایین به عنوان بدترین فیلمهای ترسناک تاریخ سینما شناخته شوند. علاوه بر این، برخی از این فیلم‌ها ممکن است به دلیل استفاده از تاکتیک‌های کلیشه‌ای و پیش‌پاافتاده، بی‌اصالت به نظر بیایند و توانایی‌هایی که برای ایجاد ترس در بیننده دارند را از دست بدهند.
در تشریح این موضوع، می‌توان به این نکات اشاره کرد که برخی بدترین فیلمهای ترسناک به دلیل از دست دادن تعادل میان ترس و دنیای رمانتیک، به جای جلب توجه و ترس بیننده، باعث خنده و رنجش از موضوع می‌شوند.
برخی از بدترین فیلمهای ترسناک جدید نیز از داستان‌های پیچیده و پراز ابهام استفاده می‌کنند که باعث عدم درک و اتصال احساسی با شخصیت‌ها می‌شود و این موضوع به تجربه ترس بیننده ضربه می‌زند.
بدترین فیلمهای ترسناک تمام دوران در ادامه را مشاهده خواهید کرد.
این لیست بر اساس امتیازات سایت Rotten Tomatoes رتبه‌بندی شده است.
کیفیت تولید پایین، اشتباهات فنی ظاهری و جلوه‌های ویژه ضعیف، می‌تواند از دیگر عواملی باشد که باعث شناخته شدن برخی فیلم‌ها به عنوان بدترین در این ژانر می‌شود. در کل، بدترین فیلمهای ترسناک معمولاً توانایی‌های کافی برای جلب توجه و ایجاد ترس در بیننده را ندارند و به دلایل مختلفی از جمله داستان ضعیف، بازیگری ناکارآمد یا کیفیت تولید پایین، به عنوان فیلم‌هایی که نتوانسته‌اند از پتانسیل ژانر ترسناک بهره‌برداری کنند، شناخته می‌شوند.
دیدار‌های مکرر مولی هارتلی (The Haunting of Molly Hartley)
کارگردان: میکی لیدل
بازیگران: هیلی بنت، کیس کرفورد، شنون وود وارد
سال انتشار: ۲۰۰۸
امتیاز: ۲%
برخی از منتقدین، از این فیلم به دلیل عدم داستان جذاب انتقاد کرده‌اند. ایده و موضوعی که این اثر برای ارائه داستان انتخاب کرده است، به نظر برخی از منتقدان پوچ و کلیشه‌ای می‌آید. برخی از انتقادات معطوف به بازیگری در این فیلم است. بازیگران این اثر، توانایی کافی را برای انتقال احساسات و ارتباط با کاراکترهایشان ندارند که این موضوع می‌تواند تجربه تماشا را کمتر جذاب کند.
یکی از مهم‌ترین عواملی که یک فیلم ترسناک را موفق می‌کند، توانایی آن در ایجاد ترس و اضطراب در بیننده است. برخی از نقد‌ها می‌گویند که The Haunting of Molly Hartley نتوانسته این هدف را به خوبی دنبال کند و به همین دلیل به عنوان بدترین فیلم ترسناک تمام دوران شناخته می‌شود.
وینی پو: خون و عسل (Winnie the Pooh: Blood and Honey)
کارگردان: ریس فریک واترفیلد
بازیگران: ناتاشا توسینی، می‌کلی، کریگ دیوید داوست
سال انتشار: ۲۰۲۳
امتیاز: ۳%
این فیلم، داستان جنایت‌ها و فعالیت‌های غیرقانونی «پو» و «پیگلت» را روایت می‌کند. پس از اینکه «کریستوفر رابین» این دو شرور را رها می‌کند، آنها به شرارت و خباثت مشغول می‌شوند. به گفته برخی از منتقدان، این فیلم اسلشر عناصر اصلی یک اثر در این ژانر را دارد؛ اما فاقد ابتدایی‌ترین اصول اولیه شخصیت‌ها است.
تاریکی (The Darkness) کارگردان: گرگ مک‌لین
بازیگران: کوین بیکون، راجا میشل، لوسی فرای
سال انتشار: ۲۰۱۶
امتیاز: ۳%
فیلم The Darkness، یکی از بدترین فیلمهای ترسناک یک دهه اخیر است که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و توسط برخی منتقدان و مخاطبان به عنوان یک فیلم ضعیف و ناموفق مورد بررسی قرار گرفت.
برخی از منتقدان معتقدند که داستان این اثر نسبت به فیلمهای ترسناک دیگر کمتر جذاب است. این فیلم داستان یک خانواده را روایت می‌کند که با نیروهای ماورایی مواجه می‌شوند. انتقاداتی به بازیگران و اجرای عمومی در The Darkness وارد شده بود که این فیلم را ضعیف جلوه داد.
برخی از مخاطبان ممکن است این فیلم را به عنوان یک اثر کلیشه‌ای و بدون اصالت معرفی کنند. عدم ارائه ایده‌های جدید و نوآوری در داستان و اجرا می‌تواند باعث کاهش جذابیت فیلم و ارائه یک تجربه پیش‌بینی‌شده به مخاطبان شود.
ترول ۲ (Troll ۲) کارگردان: کلودیو فراگاسو
بازیگران: مایکل استفنسون، کانی مک فارلند، جورج هاردی
سال انتشار: ۱۹۹۰
امتیاز: ۵%
ترول ۲ معمولاً به عنوان یکی از بدترین فیلمهای ترسناک تاریخ سینما شناخته می‌شود و دلایل مختلفی برای آن وجود دارد. بازیگری در این فیلم اغلب به نظر می‌رسد بی‌انرژی و ناطق است و در برخی موارد، به نظر می‌رسند که آنها به طور کامل درکی از نقش‌های خود ندارند.
اغلب از Troll ۲ به عنوان یک اثر کمدی و ترسناک یاد می‌شود؛ اما بسیاری از لحظات وحشتناک فیلم به جای ایجاد ترس یا هیجان، باعث خنده و شوخی شده و عناصر اصلی آن را از بین می‌برد. داستان نیز ناهماهنگ و ضعیف است و برخی از رویداد‌ها و تصمیمات شخصیت‌ها به نظر می‌رسد غیرمنطقی و بی‌ربط هستند. این امر باعث می‌شود که تجربه تماشای فیلم برای بسیاری از مخاطبان غیرقابل قبول به‌نظر برسد.
شیطان درون (The Devil Inside) کارگردان: ویلیام برنت بل
بازیگران: فرناندا آندراده، سایمون کوارترمن، ایوان هلموت
سال انتشار: ۲۰۱۲
امتیاز: ۶%
فیلم شیطان درون ردباره یک زن است که در ایتالیا، در طول ماموریت خود، درگیر یک سری اقدامات غیرقانونی در جستجوی حقیقت درباره اتفاقی که برای مادرش رخ داده است، می‌شود. یکی از اصلی‌ترین دلایلی که باعث می‌شود The Devil Inside به عنوان بدترین فیلم ترسناک تاریخ شناخته شود، اتمام ناقص داستان است. فیلم به طور ناگهانی و بدون پایان مناسب، داستان را تمام می‌کند و برای بسیاری از تماشاگران، این اتمام ناقص باعث تباهی تجربه تماشا می‌شود.
داستان و نوشتار فیلم The Devil Inside نیز به طور کلی ضعیف و ناکارآمد است و برخی از تصمیمات داستانی و رویداد‌ها به نظر می‌رسند که بدون منطق یا توجیه مناسبی اتفاق می‌افتند. بسیاری از تماشاگران و منتقدان اعتقاد دارند که این فیلم اصالتی ندارد و از الگو‌ها و تکنیک‌های کلیشه‌ای استفاده می‌کند.
حلقه‌ها (Rings)
کارگردان: اف. خاویر گوتیرز
بازیگران: ماتیلدا آنا اینگرید لوتز، الکس رو، جانی گالکی
سال انتشار: ۲۰۱۷
امتیاز: ۸%
حلقه‌ها که بر اساس دو فیلم ترسناک Ring محصول سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ ساخته شده، به عنوان یکی از بدترین فیلمهای ترسناک جدید شناختنه می‌شود. به نظر می‌رسد که این فیلم ایده‌ها و تم‌های موجود در فیلمهای ترسناک پیشین را کپی کرده، بدون اینکه موفق به ارائه چیزی جدید و نوآورانه باشد. این امر باعث کاهش اثربخشی و جذابیت فیلم می‌شود. برخی از منتقدان اعتقاد دارند که داستان Rings به طور کلی ناقص و ضعیف است و برخی از رویداد‌ها و تصمیمات داستانی بدون توجیه یا منطق واقعی اتفاق می‌افتند.
روح گمشده (Lost Souls) کارگردان: یانوش کامینسکی
بازیگران: وینونا رایدر، بن چاپلین، سارا وینتر
سال انتشار: ۲۰۰۰
امتیاز: ۸%
یکی دیگر از فیلمهای ترسناک که نباید ببینید روح گمشده با بازی وینونا رایدر است که سال ۲۰۰۰ منتشر شد و نتوانست توجه مخاطبان ژانر وحشت را به خودش جلب کند. نقد‌ها و بررسی‌های این فیلم منفی بوده و منتقدان آن را به عنوان یکی از بدترین فیلمهای ترسناک معرفی کرده‌اند. به طور کلی، روح گمشده به عنوان یک فیلم ناموفق و بد شناخته می‌شود و توانایی جذب و سرگرم کردن تماشاگران را ندارد.
اسلندرمن (Slender Man)
کارگردان: سیلوین وایت
بازیگران: جوی کینگ، جولیا گلدانی تلس، جاز سینکلر
سال انتشار: ۲۰۱۸
امتیاز: ۸%
بسیاری از تماشاگران و منتقدان احساس می‌کنند که فیلم Slender Man، محصول سال ۲۰۱۸ نتوانست پتانسیل خود را به حداکثر برساند و یکی از بدترین فیلمهای ترسناک یک دهه اخیر شناخته می‌شود. بسیاری از آنها معتقدند که داستان این اثر نامتعادل و مملو از خلاء است. روند داستان به طور کلی احساسی و ضعیف پیش می‌رود و تعداد زیادی از تصاویر و صحنه‌ها ناقص و ناکام هستند.
شخصیت‌های این فیلم، اغلب از ارتباطات و احساسات معمولی خارج می‌شوند و قادر به جذب و ارتباط با تماشاگران نیستند. بسیاری از تماشاگران معتقدند که فیلم Slender Man نتوانست احساس و وحشت لازم را به تماشاگران منتقل کند.
سقوط تاریکی (Darkness Falls) کارگردان: جاناتان لیبسمن
بازیگران: چانی کلی، اما کالفیلد، لی کورمی
سال انتشار: ۲۰۰۳
امتیاز: ۱۰%
در این فیلم، یک روح کینه‌توز به منظور انتقام‌گیری از شهری که ۱۵۰ سال پیش بدون دادگاه او را اعدام کرده بود، در قالب یک پری ظاهر می‌شود و سعی بر انتقام دارد. بسیاری از منتقدان معتقدند که داستان فیلم Darkness Falls ناکافی و تکراری است.
برخی از منتقدان به شخصیت‌ها و توسعه آنها در فیلم انتقاد کرده‌اند. طراحی کاراکتر‌ها و پیشرفت‌شان در طول داستان، به نظر برخی از منتقدان ناکافی است و باعث ایجاد ارتباط کمتری با تماشاگران می‌شود.
برامز: پسر ۲ (Brahms: The Boy II) کارگردان: ویلیام برنت بل
بازیگران: کیتی هلمز، اوین یومن، کریستوفر کانوری
سال انتشار: ۲۰۲۰
امتیاز: ۱۰%
فیلم Brahms: The Boy II، به دلیل عوامل مختلفی مانند داستان ضعیف و ابتکارات ناکافی، نمرات پایینی دریافت کرد و یکی از بدترین فیلمهای ترسناک تاریخ سینما تبدیل شد. به گفته برخی از منتقدان، این اثر بدون ذره‌ای عنصر تخیلی و ترسناک است و حتی داستان وحشتناکی را ارائه نمی‌کند.
بزرگ‌ترین مشکلی که برامز: پسر ۲ را به بدترین فیلم ترسناک تاریخ تبدیل می‌کند این است که تقریباً هیچ چیز تازه‌ای در داستان خود ندارد. این فیلم فضای خوبی را در اختیار دارد؛ اما آنها را در میانه راه گم می‌کند و نهایتاً به یکی از بدترین فیلمهای ترسناک تبدیل می‌شود.
منبع: فیگار
tags # هالیوود ، فیلم ترسناک سایر اخبار
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»